شکست طرحهای براندازی نظام جمهوری اسلامی ، هیئت حاکمه امریکا را در سال 1359 به سمت تجربه راه حل نظامی تمام عیار سوق می داد . شرایط آن روز جهان مانع از اقدام یکجانبه امریکا می گردید . انتخاب عراق به عنوان آغاز گر جنگ ، انتخابی بسیار حساب شده بود . این کشور متحد شوروی و بلوک شرق شناخته می شد و بطور طبیعی آنها  را در حمایت از صدام در کنار امریکا و اروپا قرار می داد .همچنین عراق در صورت لزوم می توانست تا مدتها با ثروت ملی خود ، جنگ علیه ایران را اداره کند . روحیه قدرت طلبی صدام  وخصومتهای مرزی دو کشور در گذشته شرایطی ایده آل برای امریکا پدید می آورد تا به صدام برای تجاوز به ایران چراغ سبز نشان دهد .
 

باقی مطالب درادامه مطلب

شکست طرحهای براندازی نظام جمهوری اسلامی ، هیئت حاکمه امریکا را در سال 1359 به سمت تجربه راه حل نظامی تمام عیار سوق می داد . شرایط آن روز جهان مانع از اقدام یکجانبه امریکا می گردید . انتخاب عراق به عنوان آغاز گر جنگ ، انتخابی بسیار حساب شده بود . این کشور متحد شوروی و بلوک شرق شناخته می شد و بطور طبیعی آنها  را در حمایت از صدام در کنار امریکا و اروپا قرار می داد .همچنین عراق در صورت لزوم می توانست تا مدتها با ثروت ملی خود ، جنگ علیه ایران را اداره کند . روحیه قدرت طلبی صدام  وخصومتهای مرزی دو کشور در گذشته شرایطی ایده آل برای امریکا پدید می آورد تا به صدام برای تجاوز به ایران چراغ سبز نشان دهد .
به هر حال ارتش عراق در روز 31 شهریور 1359 تجاوز گسترده نظامی خویش را علیه ایران آغاز کرد . ماشین جنگی صدام که از مدتها قبل به کمک دولت فرانسه و کارتلهای اسلحه سازی آمریکایی و انگلیسی و تجهیزات نظامی روسی آماده این تجاوز شده بود به سرعت کیلومترها در خاک ایران پیشروی کرد و مناطقی وسیع از پنج استان ایران را اشغال کرد . ایران در مقابل عمل انجام شده قرار گرفته بود و دو راه بیشتر نداشت : یا تصمیم به مقاومت در جنگی نابرابر ؛ با اشاره به اینکه ارتش ایران بعد از حوادث انقلاب دوران اولیه بازسازی خود را می گذراند و سپاه پاسداران انقلاب هم که به فرمان امام خمینی (س) تشکیل شده بود ، در آغاز راه بود و نیرو و تجهیزات و تجربه کافی نداشت و یا تسلیم شدن در برابر خواستهای آمریکا و در نهایت دست کشیدن از انقلاب و اسلام . امام بی درنگ فرمان مقاومت صادر کرد و در اولین تحلیلهایش طی سخنانی آمریکا را عامل اصلی جنگ و حامی و تحریک کننده صدام خواند و به مردم اطمینان داد اگر به دفع تجاوز دشمن به عنوان یک تکلیف شرعی بپاخیزند ، شکست دشمن قطعی است .

چرا جنگ ادامه یافت ؟
نیروهای عراقی قبل از رسیدن به هدفهای تعیین شده با دفاع مردم ایران مواجه شدند . واقعیتهای محاسبه نشده و تلخ برای آمریکا کم کم هویدا شد . دور تازه ای از فشارهای سیاسی بر ایران با سردمداری کاخ سفید آغاز شد . آنها به جای محکوم کردن این تجاوز آشکار جمهوری اسلامی را تحت فشار گذاشتند که آتش بس  پیشنهادی را بپذیرد . ایران برای سد پیشروی دشمن در سخت ترین شرایط دفاع می کرد و چندین هزار کیلومتر مربع از خاک ایران هنوز در اشغال دشمن بود . ضمن اینکه صدام در هیچ یک از پیشنهادات نه تنها تضمینی برای عقب نشینی به مرزها نداده بود بلکه رسماً مدعی بود که مناطق وسیع اشغال شده و مناطق دیگر که هنوز به اشغال درنیامده اند می بایست به خاک عراق ملحق شوند ! . واقعیت اینست که کشورهایی که دم از آتش بس می زدند . خواستار صلح نبودند ، بلکه شعار صلح طلبی را به عنوان اهرمی برای منزوی ساختن ایران بکار می بردند . آنها اگر در ادعاهایشان صادق بودند کافی بود به جای تحریم تسلیحاتی و اقتصادی و نفتی جمهوری اسلامی ایران ، کمکهای خود را به صدام متوقف می کردند . امام خمینی (س) عزم خویش و ملت را برای ادامه دفاع تا عقب نشینی متجاوز به مرزهای شناخته شده و جبران خسارت وارده اعلام می داشت . پس از عزل بنی صدرو حاکمیت خط امام بر ارکان اجرایی کشور سلسله عملیات آزادسازی مناطق اشغال شده بوسیله سپاه اسلام شتاب گرفت . در سومین سال جنگ . پس از عملیات بیت المقدس که در سوم خرداد 1361 منجر به آزادسازی بندر مهم و استراتژیک خرمشهر از دست قوای متجاوز عراقی گردید ، رهبری و ملت ایران چاره ای جز ادامه دفاع مقدس خود نداشتند ؛ هنوز قسمتهایی از خاک ایران  در اشغال قوای متجاوز بود و صدام با دلگرمی از حمایتهای بی دریغ دولتهای بزرگ جهان به تقویت مجدد و حمله نظامی می اندیشید ، نه صلح و توقف یکجانبه جنگ از سوی ایران . کشور را در برابر هجومهای بعدی عراق بی دفاع می ساخت . آمریکا تنها راه باقیمانده را بین المللی کردن بحران جنگ می دانست ، بر همین اساس جنگ موسوم به جنگ نفتکشها ، آغاز شد . ناوهای جنگی فرانسه ، انگلیس ، آمریکا و روسیه به آبهای خلیج فارس وارد شدند . مأموریت نیروهای اعزامی ، جلوگیری از صدور نفت ایران و توقف و بازرسی کشتیهای تجاری و جلوگیری از صدور کالاهای اساسی به جمهوری اسلامی بود و این مسائل همه به خاطر آن بود که اینک در ماه های آخر جنگ هشت ساله ، سپاه اسلام در موضعی کاملاً برتر قرار گرفته بود و دشمن را در اکثر مناطق اشغال شده به پشت مرزهایش فراری داده بود . آمریکا در آخرین اقدام تجاوز کارانه اش هواپیمای مسافر بری ایران را که حامل 290 مسافر بود ( 12/4/1367 ) بر فراز خلیج فارس سرنگون و کلیه مسافرین آن را قتل عام کرد . صدام نیز کارنامه جرایمش را با بمباران شیمیایی شهر عراقی حلبچه به پایان رسانید . قطعنامه 598 شورای امنیت از تصویب گذشت این قطعنامه قسمت عمده نقطه نظرات و شرایط قبلی ایران برای ترک نبرد را که از آغاز دفاع خویش بر آنها اصرار می ورزید ولی سازمانهای بین المللی به امید پیروزی صدام زیر بار نمی رفتند ، پذیرفته بود . در پیام امام خمینی (س) معروف به پیام قبول قطعنامه ( 29/4/1367 ) کارنامه جنگ تحمیلی و ابعاد آن به روشنی بازگویی شده و خطوط آینده نظام در همه زمینه ها و از آن جمله مواجهه با ابرقدرتها و پایداری بر اهداف انقلاب ترسیم شده است . بدین ترتیب جنگ تحمیلی 8 ساله به پایان رسید و جمهوری اسلامی حضور خود را به عنوان یک قدرت با ثبات و غیر قابل شکست در پهنه بین المللی به اثبات رسانید و پیام خویش را ابلاغ نمود .